بررسی اثر موضعی روغن ماهی بر بهبود زخم حاصل از سوختگی در موش سفید آزمایشگاهی

سابقه و هدف: زخم های سوختگی از جنبه های مختلف از جمله تسریع بهبودی مورد مطالعه قرار گرفته اند. شیوع سوختگی و میزان مرگ و میر ناشی از آن بالا است. در حال حاضر، ماده ای که بتواند بهبود زخم سوختگی را تسریع کند و حداقل اثرات جانبی را به همراه داشته باشد در دسترس نیست، لذا یافتن ماده ای که بتواند عوارض سوختگی را کاهش دهد بسیار با اهمیت است. در این مطالعه اثر موضعی روغن ماهی بر بهبود زخم حاصل از سوختگی درجه 2 مورد بررسی قرار گرفت. مواد و روش ها: موش های نر بالغ از نژاد wistar با وزن 350-250 گرم استفاده شدند. یک سوختگی درجه 2 عمقی در 20% کل سطح بدن حیوان از طریق فرو بردن پشت آن در آب جوش 100 درجه سانتیگراد به مدت 8 ثانیه ایجاد شد. سپس از روز اول بعد از سوختگی روغن ماهی (منهادن، 1 میلی لیتر) و کرم سولفادیازین نقره (1%، 1 میلی لیتر) به صورت موضعی به ترتیب در گروه های روغن ماهی و سولفادیازین روی جایگاه سوخته مصرف شد. گروه کنترل هیچگونه درمانی دریافت نکرد. از روز سوم پس از سوختگی درصد بهبود زخم از طریق محاسبه سطح زخم در گروه های مختلف اندازه گیری شد و این عمل تا بهبودی کامل زخم ادامه داشت. یافته ها: نتایج نشان می دهد که مدت زمان لازم برای بهبودی کامل زخم سوختگی در گروه دریافت کننده روغن ماهی 52 روز، گروه دریافت کننده سولفادیازین نقره 57 روز و گروه کنترل 63 روز بود. تفاوت معنی داری بین گروه روغن ماهی با گروه کنترل (p<0.001) و گروه روغن ماهی با گروه سولفادیازین (p<0.05) وجود داشت. ضمنا کاهش اسکار بعد از ترمیم کامل در گروه تحت درمان با روغن ماهی نسبت به سایر گروهها قابل توجه بود. نتیجه گیری: یافته ها حاکی از این است که مصرف موضعی روغن ماهی سبب تسریع بهبودی زخم خواهد شد که به نظر می رسد علت آن اسیدهای چرب ?3 موجود در روغن ماهی باشد.